even klimmen
Ik was ruim op tijd aanwezig, ik had zo waar iemand aangezet tot het lopen van zijn eerste trailrun, hij zou de afstand van 25 km lopen. Hij had zijn zusje meegenomen die helaas halverwege in de afdaling geblesseerd raakte waarna ze wandelend verder moesten. Waar komt me dat bekend van voor?
Helaas had de grote gek mij vlak voor de start nog even gek gemaakt door te zeggen dat de start om 10:20 was en niet, zoals ik dacht, om 10:30. Om 10:20 was ik nog rustig bezig met mijn uitrusting op de parkeerplaats, waarop hij zei dat ik direct naar de start moest. Bracht even m’n zorgvuldige voorbereiding in de war, maar gelukkig leverde het geen problemen op.
De start was overigens gewoon om 10:30. Bedankt GJ!
De omstandigheden waren prachtig, en de organisatie was, zoals bij de Run Forest Run wedstrijden altijd weer prima voor mekaar. Helaas bleek aan de start dat ik de route niet in mijn horloge had staan. Huh? Nou, dan maar goed op de lintjes letten. 43km lang was het vandaag.
De eerste 7 kilometer twee keer fout gelopen, maar dat kostte maar een minuutje denk ik. Daarna kwam ik alleen te lopen. Ik liep even in tweede positie, maar werd ingehaald door een snellere loper. In eigen tempo door. Het ging heerlijk, het parcours was heerlijk, het was allemaal prima.
Er waren stukken modder, er zaten flink wat meer klimmetjes in dan vorig jaar, en heel af en toe wat mul zand. Het werd zo toch mooi nog wat zwaarder gemaakt. Ik liep iets boven de 12km per uur. Dat was een prima tijd op dit parcours!
Dat ging zo door tot een kilometer of 28. Met de lintjes was het tot dan redelijk gegaan, niet te veel misgelopen. Bij km 28 hing er een oranje lint, en de enige mogelijkheid was met de bocht mee naar links. En daarna een heel lang stuk aan een bosrand met een hek aan de rechterkant. Ik zag een hele tijd geen lint. En ja, dan ga je twijfelen. Terug om te kijken of ik een afslag had gemist, zodat je zeker weet dat je tijd verliest, of doorlopen met het risico dat je nog verder van het parcours raakt.
Op een gegeven moment maakte ik rechtsomkeert. FOUT!! Een heel stuk teruggelopen, maar ik kwam geen andere lopers tegen. Helemaal terug naar het oranje lint en daar zaten wat wandelaars die me vertelden dat ik toch wel goed liep. Dus weer terug.
Nou ja, eigen schuld.
De volgende 10 kilometer gingen weer prima. Ik kon goed doorzetten. Daarna ging het helemaal mis. Het eerste “verkeerde” bordje werd nog snel even omgedraaid door een vrijwilliger, vlak voor ik er langs kwam, met de mededeling dat ‘onverlaten’ het bordje de verkeerde kant op hadden laten wijzen.
Helaas hadden ze daarna ook een wirwar van bordjes achtergelaten, allemaal de verkeerde kant op wijzend. Zelfs lintjes van bomen gehaald en op verkeerde plekken neergehangen. Ik kwam de nummer laatst van de 25km tegen, die was al heel erg lang op zoek naar de goeie route. Er waren ook allerlei paden en paadjes in het bos, onmogelijk om de route te vinden zonder bordjes/linten.
Een paar keer een verkeerde kant op gelopen, maar dat schoot niet op. Dan maar wachten op iemand met navigatie. Daar kwam de eerste achtervolger. Ook die was het spoor bijster en had geen navigatie. Langer wachten…
Prijsuitreiking
Eindelijk iemand met navigatie, onze redder in nood. We (ze) hebben nog wat bordjes weer de goeie kant op gezet, en ik kon weer een mooi tempo oppikken. Ik kwam weer in derde positie. Ook in de laatste kilometers stonden de bordjes verkeerd, maar gelukkig waren daar fotografen en vrijwilligers om me terug te sturen en het goeie pad te wijzen.
Toegegeven, ik heb stevig zitten balen. Dat laatste stuk alleen al heb ik zeker een kwartier vertraging gehad, en 100% maximaal hoefde ik niet meer te gaan. Het was een derde plek, zonder kans op verbetering in die laatste kilometers, dat werd me wel duidelijk gemaakt.
Bij de finish hoorde ik dat de man die mij inhaalde ook nog eerste was geworden. Aangezien ik nog kon versnellen op het eind, had ik het graag gezien hoe ver ik anders was gekomen. Ik heb de tijdsverschillen nog niet gezien, de voorste twee waren ook wel snel. En ik kreeg door het foutlopen toch maar mooi een extra gratis 2 1/2 km! 🙂
Ach, genoeg! Er zijn wat uurtjes voorbij, en direct over de start had ik eigenlijk al een prima gevoel. Ik had goed gelopen op een prachtige route met prima weer. We kunnen weer vooruit kijken. Want het kan nog wel een stukje sneller. Bij de finish nog even bijgepraat met de andere finishers, wat altijd weer leuke verhalen oplevert.
Eigenlijk was het gewoon een prima dag!