Ik was redelijk opgestaan na de inspanningen van gisteren, om vandaag af te reizen naar Lunteren voor de Bergrace. Een marathon met 3 ronden van zo’n 14 kilometer.
En het spijt me te moeten zeggen; ik vond dat de commercie er vanaf spatte. Het leek wel of het er om te doen was om er zo veel mogelijk geld mee te verdienen. Op zich nog niks mis mee, maar dan moet alles wel goed geregeld zijn. Dat gezegd hebbende: uiteraard dikke vette kudo’s voor de vrijwilligers die voor nop ons behulpzaam zijn. Zoals altijd eeuwige hulde voor hen.
Goed, de start was om 11 uur. Het zou erg warm worden vandaag, volle zon en de temperatuur zou oplopen tot zo’n 23 graden. Voor de start sprak ik Laurenz nog even, we schreven de eerste plaats alvast voor hem op 🙂 Van start maar. We begonnen direct vanaf de start met de eerste beklimming van de stuwwal. En die was zo’n 20 meter hoog. Maar dat was hem nog niet. We mochten 50 meter verderop direct weer naar beneden. En weer naar boven. En dat bleef zich nog een aantal malen herhalen. De toon was gezet!
Na twee kilometer ging het trouwens even fout. M’n navigatie gaf aan naar rechts, maar de bordjes wezen wat anders aan. Hier klopte iets niet. Laurenz, die snel wat gestart kwam ook al weer terug lopen, en daar stonden we opnieuw met ons 11-en bij elkaar. De kortere afstanden zouden ook spoedig deze kant op komen. Het duurde zo’n 2 minuten toen één van de vrijwilligers ons de weg wees. Er bleken twee bordjes omgedraaid te zijn. Altijd erg grappig!
De ronde van 14 kilometer bleek te bestaan uit klimmen&dalen en daarna het stuk over het Wekeromse Zand, een lang stuk door het mulle gele zand. Daarvoor en daarna niet heel veel mogelijkheden tot herstel.
Met name op het Wekeromse Zand was het erg warm met de volle zon op je bast en de weerkaatsing vanaf het zand. En dan kom ik bij de verzorgingspostjes. Zo karig heb ik het nog niet meegemaakt. Bij start-finish en op 3 1/2 km hadden ze een waterpostje. En dat bedoel ik letterlijk. Wat bekertjes water. Vanaf het postje op 3 1/2 km was het dus nog 11 km terug naar de finish. Laurenz vertelde me na de wedstrijd dat hij – uiteraard won hij de wedstrijd – nog tijd had gehad om iemand te assisteren die flauw was gevallen. En zelf haalde ik aan het einde van de 2e ronde een deelnemer van de hele marathon in die aangaf dat 2 ronden wel genoeg waren voor hem. En zo waren er nog een paar.
Dus geen cola, sportdrank of andere dranken dan water bij het postje en alleen bij aanvang van de derde ronde, toen ik ruim de tijd nam om even bij te drinken en m’n fles te vullen met water, kwamen er nog wat partjes banaan te voorschijn. De enige koolhydraten die ik op de postjes heb gezien vandaag.
Gelukkig had ik zelf voldoende bij me. Maar ik heb veel mensen horen klagen over de postjes. Daar hadden ze meer mee moeten doen. En met deze weersomstandigheden was een extra postje na het Wekeromse Zand geen overbodige luxe, lijkt me.
Maar goed, terug naar de wedstrijd, ik had gelukkig steeds genoeg water en gelletjes bij me. Ik liep rond de 5e positie. Van de 11 die gestart waren. En het moet gezegd worden: hoe zwaar het parcours ook was – en echt makkelijk ging het niet – het viel me eerlijk gezegd nog mee hoe het ging na de inspanningen van gisteren. Geen moment getwijfeld om de derde ronde in te gaan. En dat deden we dus. Het ging wel steeds iets langzamer. Heb nog 2 x m’n schoen uit moeten trekken ( inclusief dubbele knoop 🙁 ) omdat ik een blaar kreeg op een plek waar een naad van m’n nieuwe sokken m’n kleine teen irriteerde.
De laatste keer het zand op kreeg ik nog een voorganger in zicht. Die had het tempo er helemaal uit. Die kon ik nog inhalen. De laatste kilometers in. En in de laatste kilometer (van elke ronde dus) moest je ook nog die stuwwal 3 x op en neer. Grrrrrr. Maar daar kiezen we voor, dat vinden we leuk.
Bij de finish aangekomen was er bijna niemand meer. Nog een stuk of 3 vrijwilligers en een stuk of 3 deelnemers van andere afstanden en dat was het. Ik eindigde als 4e en daarmee viel ik nog in de prijzen. Kreeg nog een klein prijzenpakketje mee.
Erg tevreden over de kilometers die ik dit weekend heb gemaakt. Hopelijk een flinke stap gemaakt!
