Lageveldcross
Na een weekje balen van de fout van vorige week vandaag de weg naar Wierden gevonden voor de voorlaatste wedstrijd van het Crosscircuit van het Oosten. De kuiten hebben vorige week behoorlijk wat klappen gekregen zodat ik minimaal getraind had afgelopen week.
Er stond een stevige wind (windkracht 6). De laatste twee wedstrijden hoef ik alleen maar uit te lopen, de concurrentie achter me zit op een te grote afstand, en de nummer 1 (ook de winnaar van het Sallands Cross Circuit) is me net iets te snel. Aangezien je één wedstrijd mag missen had de koploper in het klassement vandaag verstek laten gaan. De wedstrijd van vandaag kende ook weer een onderverdeling in leeftijd, en ik wilde toch wel de eerste (dag)prijs pakken bij de 40-plussers. Niet alleen deelnemers van het Crosscircuit deden mee, de wedstrijd stond open voor iedereen om mee te doen. Ik startte vooraan en liep de eerste 200 meter zowaar op kop. Daarna was het de beurt aan de jonkies. Ik lette op of ik niet door
ouwe lullen 40-plussers werd ingehaald, dat was niet het geval. De eerste kilometer moesten we een stukje langs het strand, daarna een klimmetje naar het bos, waar we 2 kilometer lang een wat glooiend parcours volgden. Daarna halverwege weer via een klein stukje strand door start/finish, voor de 2e ronde van 2,5km. Bij die doorkomst halverwege stond het eindklassement al vast, er veranderde niets meer aan de posities. De finish kwam na iets meer dan 20 minuten, de afstand was iets meer dan 5km. Prima. Toen kwam ik er achter dat iedereen met een chip liep voor de tijdswaarneming. Behalve ik! Oei! Waar we bij eerdere wedstrijden (tenminste degene waar ik aan deelnam) zonder chip liepen en de tijdswaarneming handmatig gebeurde had ik daar geen rekening mee gehouden. Na iedere wedstrijd kun je je startnummer inleveren voor een rookworst of een fles shampoo, waarna je bij de volgende wedstrijd hetzelfde startnummer weer moet ophalen. Die rookworst kon me de vorige keer gestolen worden, dus ik had m’n startnummer mee naar huis genomen. Helaas bleek er dit keer dus een chip bij het ophalen van je startnummer te zitten.
Nou ja, ook handmatig werden de posities vandaag bijgehouden, dus ik werd (na uitleg) wel in het eindklassement opgenomen.
Wachten op de prijsuitreiking. Dom van me, maar mijn tijd stond op dat moment alleen op papier en nog niet in de computer. Waardoor ik de hoogste trede van het podium mistte, weer een goed gevulde tas met boodschappen. Ach, het was de rest gegund, en het belangrijkste was dat ik weer de punten heb gepakt voor het klassement. Nog 1 wedstrijd over 2 weken, die kan ik rustig uitlopen. Een mooie tweede plek in het eindklassement in het verschiet.
En over de finish komt, uuuhhh…. staat niet op de kaart!
