February 9th, 2014 – Hivernaltrail, Landgraaf (30,5km)

Tot 17 kilometer mocht ik dromen van mijn mooiste (hardloop)prestatie tot nu toe. Toen ging het goed mis. Het bleef bij dromen dus…
Vanmorgen vertrokken naar het Zuid-Limburgse Landgraaf voor de 2e editie van de Hivernal trail. Ik voelde de hele week al dat de vorm goed was, en zou hier voluit gaan en kijken waar het schip zou stranden. Om 11 uur werden we door de wethouder met een gigantische knal weggeschoten. Ik startte tot mijn verrassing bij de eerste 5. Na 500 meter mochten we een paar minuten traplopen (525 treeën, het klinkt nog erger dan het is), de trappen liepen evenwijdig aan de indoor-skibaan in Landgraaf. Direct al een flinke aanslag op de kuiten dus. Toch viel het me niet tegen. Sterker nog, ik schoof door naar de 3e plaats. De eerste plaats was voor een Nederlandse (sub)toploper, zijn eerste plaats stond vantevoren wel vast. Ik voelde me prima de eerste kilometers. Flink heuvelachtig en modderige afdalingen, het was een trail waar alles in zat. Voor het eerst kon ik bergop goed meekomen met de kopgroep. En in de afdaling pak ik altijd mijn voorsprong, en liep zo steeds verder uit op de concurrentie. De voorste 2 waren te snel, mijn derde plek was een ontzettende verrassing. De wedstrijd vorderde, er waren plekken waar ik een flink stuk achter me kon kijken; er was niemand te zien. Na zo’n 10 kilometer kreeg ik het achtervolgend groepje in beeld. Zo! Ik had al een gat geslagen van 1 a 2 minuten (moeilijk in te schatten). Ik voelde me prima, niks aan de hand. Het mooie parcours zal vol met single-tracks en klimmetjes. 1x was er een touw waarmee we ons naar boven konden werken.
Toen gebeurde het. Na zo’n 17 kilometer (mijn voorsprong was nog iets verder opgelopen) moesten we een heuveltje op en het pad splitste zich bovenaan in twee. Ik twijfelde en koos voor links. We kwamen van de andere kant en dit leek me de meest waarschijnlijke keuze. Fataal! Ik liep een eindje door op zoek naar de gele bordjes maar zag niks meer. Toen maakte ik fout nummer 2. Ik zag deelnemers van de halve afstand verderop de heuvel af gaan. Ik maar mee. Maar toen herkende ik de weg, ik was hier al geweest. Ik zat dus fout. Direct rechtsomkeert gemaakt, en een paar keer flink gevloekt. Ik heb het zojuist nagekeken op de gegevens die mijn horloge produceerde, ruim 2 minuten verspeeld, en wat het erger maakte, ik kon het heuveltje voor de 2e keer beklimmen. Met een man of 5/6 voor me, die me ondertussen voorbij waren gegaan.
De moed zakte me in de schoenen. Een mooie prestatie lag voor het oprapen en ik laat het zo schieten. Verder de wedstrijd nog wel in redelijk tempo uitgelopen. Misschien nog wel een top 10 positie (waar ik vooraf voor had getekend), maar ik zit nu thuis met een flinke kater. (update: 8e plaats)
Ik kan natuurlijk niet met zekerheid zeggen of ik de 3e positie anders had volgehouden, maar ik zat goed in de wedstrijd met een minuten-voorsprong op de achtervolgers. En als je op een (voor mij) winnende positie ligt kun je altijd iets meer brengen dan normaal.
Flink balen!