April 8th 2018 – Kuala Lumpur Marathon, Malaysia

Finish, links hele marathon, rechts de halve.

Ja hoor, jippie. We zijn weer geblesseerd. Na drie weken ziekzwakmisselijk op m’n luie reet te hebben gelegen, dacht ik dat m’n marathons in Azië in de soep zouden lopen. Ik liep daarvoor immers al een tijd te kloten met een knie-blessure.
Eerste etappe: Kuala Lumpur Marathon. Ik dacht dat dit de lastigste zou worden, misschien niet eens van start gaan. Toch gedaan. Achteraf erg blij mee, want de tweede marathon in Maleisië zou niks worden (uitgestapt).
Uiteraard weer in de nachtelijke uurtjes van start gegaan. Temperaturen van boven de 30 graden, dan wil je niet midden op de dag in de zon lopen.
Tja, tot zo’n 27 a 28 kilometer hield ik het “hard”-lopen in een rustig tempootje vol. Daarna werd het wandelen met dribbelen afwisselen, en zorgen dat ik binnen de 5 uur zou finishen, een vereiste voor de verschillende lijstjes (100 marathon club etc.).
Dat lukte gelukkig.

Tijd genoeg voor een foto met Tan


Na de 30 kilometer kwam ik, tussen de duizenden deelnemers, zowaar een bekende tegen. Tan! Een Maleisische bikkel die ik in Sri Lanka al was tegengekomen. Hij liep weer in pyjama en op blote voeten. We hadden ongeveer hetzelfde tempo, dus een tijdje met hem opgelopen. Maar de man is een (wereldwijde) legende, dus hij moest met iedereen op de foto. Wij namen ook nog wat foto’s, en na de wedstrijd stuurde hij me zelfs nog een foto van mij in Sri Lanka op. Tja, kleine wereld!
Zoals gezegd, de finish binnen 5 uur (4:44), maar de volgende weken zou ik weer erg last van de knie hebben. Ik dacht dat die blessure voorbij was, maar we gaan weer in de lappenmand!

Finish met de telefoon opgenomen:

This entry was posted in Marathons. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.