August 22nd, 2018 – Kemveldloop, Tilligte (14,2km)

Nu ben ik goed bevriend met een buitenlands loopster. Ze komt uit Maleisië en het was haar laatste avond in Nederland. Een doordeweekse dag (woensdag).
Haar grootste frustratie zat hem in het feit dat ze nog niet één van die mooie Nederlandse bekers had gewonnen. Wel eens een podium, maar een envelop of een prijs in natura was natuurlijk niet goed genoeg. Dus de keus was; wat wil je doen op je laatste avond? Een stukkie hardlopen, want op deze woensdagavond was er toevallig nog een wedstrijd in het oosten waar bekers te verdienen waren, of uit eten of iets dergelijks.
Nou, lopen dus.
Vooruit, ik ging maar mee.
Voor de dames de incourante afstand van 10,7km, voor de heren de 14,2km. De wedstrijd had al een lange historie van twee heren die elkaar in de jaren ’80 hadden uitgedaagd en er daarna een jaarlijks festijn van maakten. Het was dan ook erg gezellig in het dorp.
Omdat het met de vorm wel goed zat, maar eens voluit lopen en kijken hoe ver ik kwam. Geen leeftijdscategorieën vandaag, dus je moest bij de eerste drie lopen. Nou, die hoop leek snel weg te gaan. Al na een kilometer kwam ik in ongeveer 7e positie te lopen. Dat viel wat tegen. Ik haalde er nog wel een paar in, maar ik dacht dat ik ongeveer in 5e positie liep. De kilometer-tijden vielen heel iets tegen. Of het door het iets warmere weer kwam, of doordat het nog vrij kort op de wedstrijd van afgelopen zaterdag zat, ik weet het niet. Het was ook lang niet slecht, maar had gehoopt een paar seconden per kilometer harder te kunnen lopen. Het zij zo…
In de laatste ronde dacht ik iemand te horen zeggen dat ik derde liep. Hmmmm… lijkt me sterk. Toch maar doorgelopen. Na de finish hoorde ik dat er twee verschillende afstanden waren. Net als de Maleisische deelneemster dachten we allebei dat we 5e waren geworden, maar met de wetenschap dat er misschien deelnemers waren die een kortere afstand (een rondje minder) hebben gelopen, toch maar even wachten op de prijsuitreiking. Dat was geen straf, het hele dorp was uitgelopen, en het was erg gezellig bij de finish.
Eerst de dames, en….. HOERA!! Ja hoor, een tweede prijs in de wedstrijdloop van de dames leverde de Maleisische deelneemster een mooie podiumplaats met dito beker op.
En toen ik zag dat de deelnemer die voor me lag tweede bij de mannen was geworden, dacht ik ook aan een podiumplaats. Daar dacht de organisatie anders over. Vreemd. Heb nog even gevraagd of het wel klopte, maar dat zou wel het geval zijn.
Thuisgekomen bleek dat ik wel degelijk derde was geworden (de man van wie ze dachten dat hij derde was geworden had een rondje minder gelopen). Op Facebook werd er nog een bericht geplaatst dat ze er alles aan zouden doen om de bekers bij de echte winnaars te krijgen. Ik heb nog een email gestuurd, maar helaas niets meer van gehoord. Toch een erg leuke avond!