May 31st, 2015 Drenthe Marathon, Klazienaveen

Het goede nieuws: blessurevrij. Het slechte nieuws: binnenkort verplichte rust want de hartslag is te hoog (3 marathons in 3 dagen na 6 weken niks doen is toch niet aan te raden).
Gisteren van start gegaan in de marathon van Klazienaveen. Ik wist dat ik 6 minuten de kilomter moest lopen, maar het ging iets sneller in het begin, en met een hartslag van rond de 156 was het nog net binnen de perken.
Het waren 4 rondjes van 10 kilometer, met aan het begin een extra lus om aan de 42.195 te komen. Al gauw kwam ik met 2 andere mannen te lopen. Eentje viel al snel af, met de andere heb ik 2 1/2 rondje gelopen, toen moest hij even stoppen omdat hij last kreeg van z’n sokken die niet goed zaten.
Dan maar in m’n eentje door. De hartslag liep inmiddels snel op. De uiteindelijke gemiddelde hartslag van 162 was net zo hoog als in een marathon die ik voluit loop. Maar nu kwam ik niet eens binnen de 4 uur binnen (4:03). En aangezien ik de laatste 15 kilometer qua hartslag in de verzuring ging (terwijl dat conditioneel absoluut niet zo aanvoelde) en de beentjes behoorlijk pijn gingen doen, sloeg zo’n 10 seconden na de finish de verzuring toe zoals ik nog nooit had meegemaakt.
De benen liepen helemaal vol, ik moest me even vasthouden aan een paal om niet door de benen te zakken, en de auto heb ik met heel veel moeite gehaald.
Qua spierpijn, nu een dag later, verder weinig last. Alleen, doordat ik qua hartslag weer veel te hoog (hard) heb gelopen was dit geen nuttige training. Integendeel.
Dus over 2 weken een marathon in Litouwen en dan waarschijnlijk een tijdje rust. Ik heb er nu al zin in!