Een spannend dagje vandaag.
In de cross-competitie had ik de eerste 3 wedstijden probleemloos gewonnen (in de 40+ categorie). Daarna twee wedstrijden gemist door blessures/vakantie, deze werden gewonnen door de naaste concurrent.
Met nog twee wedstrijden te gaan (en alleen de beste 4 resultaten tellen mee), waarvan ik de laatste niet mee kan doen, kwam het op vandaag aan. Ik moest weer eerste worden. Alleen was de snelheid helemaal weg door een paar weken stilstand.
De start, direct de scheiding met de top 3
Het zou lastig worden en heel erg krap. Ik zou ongeveer een dikke minuut langzamer zijn dan normaal, had ik berekend op basis van de trainingstijden. En mijn voorsprong op de naaste concurrent was in de eerste 3 wedstrijden een (dikke) minuut.
Ik dacht dat ik de meeste kans had als ik een zo vlak mogelijke race zou lopen. Erin knallen, zoals ik nog wel eens doe bij de crossloopjes zou te veel van het goeie zijn. Maar in de eindsprint ben ik ook niet goed…
Nou, van start maar. De eerste kilometer ging best soepeltjes, het voelde redelijk goed. In de tweede en derde kilometer liep de snelheid wat terug. Het parcours was erg modderig, en daardoor zwaar. Na een dikke 3 kilometer zat er een scherpe bocht in het parcours. Daar kon ik achter me kijken. De concurrent zat zo’n 10-15 seconden achter me. Dat loop je niet zo maar dicht, maar heel veel is het ook niet. Beter nu aanzetten, dan het op de laatste honderden meters aan laten komen. Toch wel een beetje uitkijken dat het geen eindsprint wordt.
Tussen de deelnemers van de 10 kilometer door manoeuvrerend (ze gingen overigens netjes opzij voor de snellere 5km lopers) hield ik het tempo aardig vol.
Laatste kilometers, 2 afstanden door elkaar lopend
Ik herkende de laatste bocht naar de finish, nog zo’n 100 meter. Ik keek nog snel even achter me. Het zat wel goed. Uiteindelijk hield ik 20 seconden over op de concurrentie, en met een hele slechte tijd werd ik warempel nog 4e overall ook. Net naast de dagprijzen. Alhoewel, ‘net’… Ik had een straatlengte achterstand op de nummer drie.
Maakt allemaal niks uit. Winnaar van de eerste Vechtdal Crosscompetitie bij de ouwe lullen, want met 1 wedstrijd te gaan kan ik niet meer ingehaald worden.
Hulde!