June 11h, Drebber Marathon, Germany

Er moeten toch kilometers gemaakt worden met het oog op de komende wedstrijden, dus maar eens op zoek naar een marathon op zaterdag. Toch een lekkere dag om te lopen, je bent er zaterdagavond van af, en de hele zondag lekker vrij!
Het zoeken in Nederland was snel voorbij; geen enkele marathon te vinden. Twee uurtje oostelijk was er wel eentje, bij onze Nachbarn in het pittoreske Drebber. Natuurlijk!
Auto maar gepakt en die kant op. Met slechts een kleine 20 man aan de start voor de hele marathon waren wij als eerste aan de beurt. Het was niet 1 ronde, maar het parcours bestond maar liefst uit 18 rondjes van 2,35 kilometer. Wel zo makkelijk voor de organisatie, één verzorgingspunt bij start/finish was genoeg. Onderweg stonden er ook nog op 2 of 3 plekken kinderen met bekertjes drinken en 2 woningen hadden de sprinkler-installatie op de weg gericht, want het was aardig warm. En in tegenstelling tot Nederland was het hier zonnig en droog. Pittig dus.
Om half drie gingen we van start. Zo’n klein deelnemersveld, dus ik rook kansen op een podium-plek. Maar die kansen leken snel in rook op te gaan. Er gingen er 5 man vandoor, die gingen me echt te snel. Helemaal met dit weer. En nadat er een Duitser een paar kilometer in m’n nek had zitten hijgen ging hij me ook nog voorbij. En toen liep ik dus 7e. Laatst-genoemde man passeerde ik echter een paar rondjes later en nog weer veel later haalde ik hem zelfs een rondje in.
Tja, het waren gewoon rondjes lopen, daar valt weinig over te vertellen. Halverwege kwamer er andere lopers op het parcours, in totaal deden er meer dan 700 man mee aan de diverse afstanden. Dus het werd wat drukker in de rondjes. Ik had wel weer eens zin om voluit te gaan, dus liep flink door. Dat betekende overigens vlak lopen, met dat warme weer was versnellen geen optie. Ik bleek qua tempo een goeie keus gemaakt te hebben. De eerste 15 van de 18 rondjes liep ik compleet vlak. Helaas zag ik zo geen deelnemers die ik inhaalde, dat had ik eigenlijk wel verwacht; zo veel mensen kunnen niet vlak lopen. De laatste 3 rondjes liepen de kilometer-tijden iets op, maar veel was het niet, ik kon aardig doortrekken. In de voorlaatste ronde kreeg ik dan toch nog een sneller gestarte deelnemer in beeld. Ik had nog wel de kracht om door te kunnen lopen, en op z’n Duits pakte ik hem in de aller-laatste ronde terug. Erop en erover.
Ik dacht dus nu in 5e positie te lopen, maar toen ik finishte riep de speaker twijfelachtig dat ik 4e was geworden. Of was het nou 3e…. Huh??? Met de microfoon nog steeds voor z’n mond keek hij in de lijstjes of Thomas al over de finish was gekomen. Neen, die kwam er nu pas aan, die had ik net ingehaald. Dus ik was 3e geworden. Ha, dat is erg mooi! Podiumpje! Dat was wel weer even geleden, dus was er wel blij mee. Geen idee waar de andere twee waren gebleven. Misschien toch ingehaald tijdens de drukke rondjes op het parcours, misschien waren ze uitgestapt, ik zal het nog eens nazoeken als de foto’s en uitslagen binnen zijn.
Ik mocht nog even blijven dus, voor een beker voor de 3e plek, en een klein bekertje voor winnaar van m’n leeftijdscategorie.
Hoera! Uiteraard werd er nog wel een opmerking gemaakt over het ontbreken van Holland op die Europese Meisterschaft. Jajaja, prima, hier met die beker.
Fotootje en tevreden de terugweg ingezet.

Update: 2 lopers die sneller zijn gestart en in de kopgroep liepen hebben de finish niet gehaald.